O książce: rok / połowa XXII wieku. Ziemianie, którzy wyruszyli międzygwiezdną Arką transportową, aby skolonizować planety układu Bernard, po przybyciu na miejsce dowiedzieli się, że miejsce to jest zajęte. Na jednej z planet, Tiadarkeral, rozwinęło się własne inteligentne życie i powstało agresywne państwo tubylców, Tiadars, kierowane przez elitarną kastę Najwyższego. Poziom rozwoju technicznego Aborygenów w przybliżeniu odpowiadał poziomowi na Ziemi, a porządek na planecie przypominał najciemniejsze czasy średniowiecza. Po odkryciu przybycia Ziemian Aborygeni próbowali zniszczyć transport międzygwiezdny; w jednej z potyczek zginęło kilka osób. Młody kosmonauta Iwan Kapitanow wraz ze swoim przyjacielem Aleksiejem Masherą na polecenie Rady Arki wyruszyli w ryzykowną wyprawę na rodzimą planetę aborygenów, aby zawrzeć sojusz pomiędzy Ziemianami a klanem tiadrów-najemników. Po długich i niebezpiecznych przygodach udało im się. Najwyższy dowiedział się o przybyciu ambasady Arki na planetę i aby zapobiec powstaniu sojuszu, wysłał strażnika, aby wraz z delegacją ludzi zniszczył zbuntowany klan. Aleksiej zginął w następnej bitwie, a Iwan został ciężko ranny. W odpowiedzi na to i próbę ataku na Arkę rakietami z głowicami nuklearnymi, Ziemianie zniszczyli stan Najwyższych poprzez masowy bombardowanie orbitalne. Władza na planecie przeszła w ręce klanu Najemników. Ich starsi dali ludziom do kolonizacji planetę Ares, która w warunkach naturalnych jest podobna do Marsa, i zezwolili na wydobycie w pasie asteroid. Ziemianie osiedlili się na Aresie w kilku wioskach pokrytych hermetycznie zamkniętymi kopułami. Na drugiej planecie układu, na której istnieje życie – Afrodycie, znajdują się pozostałości rządów Najwyższego – nieco ponad tysiąc tiadów, wiernych dawnej elicie. Dziesięć lat spokojnego życia i terraformowania planety odziedziczonej przez ludzie przeminęli, nieumarłe resztki dawnych wrogów postanawiają zemścić się na Ziemianach.